Crkva sv. Jeronima u Humu

Unutrašnjost crkvice sv. Jeronima u Humu skriva vrijedne freske s kraja 12. ili početka 13. st. Na trijumfalnom luku scena Navještenja prikazana je pred arhitektonskom kulisom nekog grada. Anđeo je u pokretu, uzvijorenih haljina dok Bogorodica sjedi na prijestolju i prede vunu. Apokrifni je ovo motiv iz Jakovljevog protoevanđelja, popularan na kršćanskom Istoku. Najljepši su prikazi Skidanja s križa i Polaganja u grob na sjevernom zidu, na kojima je vidljiva velika umješnost slikara. Osebujnost ovih djela, najuočljivija je u liku sv. Arimateja i njegovim plemenitim staračkim crtama lica te draperijama krajnjeg lijevog lika. Dojam tjelesnosti postignut je dosljednom izmjenom svijetlih i tamnih poteza boje kojima su oblikovani nabori odjeće likova. Rubovi tkanina naglašeni su svijetlim konturama, lumeggiaturama, a detalji arhitekture bijelom bojom. 

Do sada se prenaglašavao bizantinizam kao dominantna komponenta ovog slikarstva. Novija istraživanja prepoznala su ga kao kariku koja povezuje veneto-akvilejski i austrijsko-salzburški slikarski krug. Dominantna crvena boja i fine gradacije na kosi i odjeći ukazuju na zapadnjačku kromatsku skalu, dok su prikazi arhitekture i pejzaža u potpunosti zanemareni, osim u Navještenju Mariji, gdje je arhitekture nezaobilazan motiv. Uz freske, na zidovima su otkriveni i glagoljski grafiti a smatra se da ih je ispisao svećenik koji je brojio odslužene mise. Iznimna kvaliteta ovih slikarija nadilazi mogućnosti sredine i lokalnih naručitelja te je stoga morala biti naručena od Akvilejskog patrijarhata, najvećeg feudalnog moćnika tadašnje Istre.